باید راه تداوم وحدت را به ملت نشان بدهید، هیچ وقت وحدت بین ظالم و مظلوم برقرار نمی‌شود، وحدت بین شما و کسی که پدر و مادر شما و دوستان شما را فحش بدهد برقرار نمی‌شود. این وحدت، وحدت کاذب و ضعیفی هست و استحکام ندارد.
بیایید یکدیگر را در آغوش بگیرید و به مقدسات یکدیگر احترام بگذارید.
نه از نظر شرعی، نه از نظر قانون اساسی و نه از نظر فرمایشات امام، هیچ یک از روحانیون شیعه حق ندارند به مقدسات سنی‌ها اهانت کنند، و هیچ سنی هم حق ندارد به مقدسات شیعه اهانت کند، و هرکس چنین می‌کند ضد اسلام و ضد قرآن هست.
از برای خدا به بزرگان اسلام اهانت نکنید، دنیای کفر وقتی ببیند خود مسلمانها دارند بهترین شاگردان پیامبرشان را بدگویی می‌کنند، نسبت به دین و آیین ما چه قضاوتی می‌کنند؟

منبع: سنی آنلاین

اعلام می‌کنید که مذهب برادران اهل تسنن محترم و معتبر هست. ما نمی‌خواهیم مذهب ما را فقط محترم و معتبر بدانید. ما می‌خواهیم به مذهب ما همچون مذهب جعفری بها داده شود و حقوق ملی و مذهبی ما را بدهید. وسعت قلب وسعۀ صدر نشان دهید و اقلیت‌های دینی و مذهبی را به آغوش بگیرند.

مردم هیچ مطلبی را بدون عقل و منطق نمی‌پذیرند:
در جلسه ای دیگر فرمودند: ما خیلی سعی و کوشش داریم که دستورات اسلام در کشورهای اسلامی رواج پیدا کند و مردم اسلام را بپسندند و قبول کنند، اما باید بدانیم که امروزه دورۀ آگاهی و فرهنگ و دانش است، مردم هیچ مطلبی را بدون عقل و منطق نمی‌پذیرند. بنابراین، ما باید اسلام را طوری به مردم بفهمانیم که مردم بپذیرند. اسلام یک دین فطری و یک دین طبیعی است و همۀ مردم آماده هستند که اسلام را قبول کنند و به طرف اسلام بگروند و بیایند و فداکاری کنند، اما به شرطی که دوستان ما برادران ما و علمای اعلام و همۀ ما بتوانیم اسلام را آنطور که هست و باید و شاید به مردم بفهمانیم، نه آن اسلامی را که تنها خود ما بفهمیم، بلکه اسلام واقعی را، اسلام حقیقی را و اسلامی را که بر مبنای قرآن باشد. کدام بدقسمت است که آن را قبول نمی‌کند؟ امروز تمام ملل دنیا محتاج به اسلام و تعالیم عالیه اسلام هستند. از ماده و مادیات بیزارند، زیرا آنقدر مادیات دارند که بیزار شده اند و خودشان اعتراف می‌کنند که با این که از نظر مادیات غنی هستند سکون و آرامش ندارند. پس مردم همه تشنۀ اسلامند، زیرا اسلام دوای همۀ دردها هست، به شرط آن که ما اسلام را با همان چهره واقعی به مردم نشان بدهیم، لهذا منظورم این بود که ما سعی بکنیم که اسلام را به مردم نشان بدهیم و اسلام را محدود نکنیم و اسلام را منحصر به عقل و فکر خودمان نکنیم، در آنصورت است که همۀ مردم به سوی اسلام می‌آیند. باید به مردم بفهمانیم که رئیس جمهور می‌تواند یک مسلمان کامل باشد و یک نفر بقال، حمال، کارگر، کارفرما، هم می‌تواند یک مسلمان واقعی باشد.

پدرم صندوقچه ای دارد که اموال و پولهای خود را در منزل در آن نگهداری می کند، بعد از مدتی در آن صندوقچه را گشودم و مقداری پول از آن برداشتم تا قرض هایی که داشتم را اداء نمایم، چون من بیکارم و درآمدی نداشتم، چند مرتبه این کار را انجام دادم تا جائیکه پدرم ابراز داشت که پول داخل صندوقچه کاسته شده است، ولی او نمی دانست که من از آن برداشت کردم، بعد از مدتی پی به خطا و اشتباهم بردم و توبه نمودم و اکنون که الحمد لله اشتغال دارم مبالغی پس انداز کردم و قصد دارم پولهایی را که بدون اجازه برداشتم را بازگردانم، اما من از این می ترسم که اگر پدرم بداند کار من بوده از دستم خشمگین شود و اعتمادش را نسبت به من از دست دهد، حال با این شرایط چه باید کرد؟

الحمدلله،

اینکه بدون خبر و بدون اجازه از صندوقچه پدر خود مبالغی برداشتید؛ عملی زشت و منکری ظاهر است، و از آنجائیکه الحمدلله توبه کردید اکنون می بایست برای کامل شدن توبه خود آن مبالغ را به ایشان بازگردانید.

اگر قرار باشد مطلع شدن پدرتان موجب خشم و از بین رفتن اعتمادشان بشود، می توانید با هر روشی که بتوان آن مبالغ را بازگردانید بدون آنکه وی را مطلع کنید، مثلا شخصا مبالغ مورد نظر را در صندوقچه بگذارید و یا کاری شبیه آن بگونه ایکه کل مبالغ به ایشان بازگشت داده شود.

از علماء هیئت دائمی افتاء سوال شد : در زمان کودکی هرگاه می دیدم که پدرم پولی یا چیزی را در جایی می گذاشت من می رفتم و آنرا برای خود برمی داشتم و پدرم نمی دانست، بعد از اینکه بزرگ شدم از خدا ترسیدم و این عمل را ترک کردم، و اکنون آیا جایز است نزد پدرم اعتراف کنم یا خیر؟

پاسخ دادند : «بر شما واجب است پولها و چیزهایی که از پدر خود برداشتید به وی بازگردانی، مگر آنکه مقدار ناچیزی بوده باشد برای تامین نفقه، که ایرادی بر آن نیست».

"فتاوی اللجنة الدائمة" (15/352) .

و باز از همین هیئت سوال شد : اگر کسی مالی بدزدد و سپس بخواهد توبه کند، و آن مال را بدون اطلاع صاحبش به او بازگرداند، حکم این توبه چیست؟

پاسخ دادند : «اگر واقع آنگونه باشد که ذکر کردید، و آن شخص در توبه اش صادق باشد، و از گذشته خود نادم و پشیمان است، و عزمش را جزم کرده که دیگر مرتکب آن نشود، پس توبه او صحیح است، و ایرادی ندارد که آنچه برداشته را بدون اطلاق از صاحبش بازگرداند و این کار ضرری به توبه او وارد نمی کند». "فتاوی اللجنة الدائمة" (24/355) .

مصدر : سایت (الإسلام سؤال وجواب).

والله اعلم

وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم

منبع:سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

من به شخصی مبلغی پول قرض داده ام، درآمد و کسب آن شخص حرام است، آیا با این وجود برای من جایز است قرض خود را از او بگیرم؟ اگر جایز نیست پس چگونه حق خود را بستانم؟

الحمدلله،

نخست لازم به یادآوری است که : مال حرام بر دو نوع است :

اول : اموالی که از کسب حرام بدست آمده باشد، مانند رباخواری یا معاملات حرام مثل خرید و فروش خمر و سیگار و مخدرات و امثال اینها ..

دوم : اموالی که ذاتا حرام اند؛ مانند مال دزدی یا غصب شده بناحق .

حال اگر اموال آن شخص (بدهکار) از نوع اول باشد، برای شما جایز است که قرض خود را از او بگیرید، زیرا حرمت آن تنها به کسب کننده اش مربوط است، اما اگر شما از راه مشرعی قسمتی از اموال آن شخص را بدست آورید، حرامی متوجه شما نخاهد بود.

ولی اگر اموال او از نوع دوم باشد، در این حال برای شما جایز نیست که چیزی از او بگیرید، زیرا آن شخص مالک اموالی که دزدیده یا غصب کرده نیست، بلکه مالک دیگری دارد و بایستی به مالک و صاحبش پس داده شود، و پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید : «لا یحل مال امرئ مسلم إلا بطیب نفس منه» "صحیح الجامع الصغیر" (2780).

یعنی: «مال مسلمان برای دیگری حلال نیست مگر برضای خاطر و طیب نفس او‌  ».

و فرمود : « لاَ یَأْخُذَنَّ أَحَدُکُمْ مَتَاعَ أَخِیهِ لاَعِبًا وَلاَ جَادًّا ، فَمَنْ أَخَذَ عَصَا أَخِیهِ فَلْیَرُدَّهَا إِلَیْهِ» ترمذی (2160) وأبو داود (5003).

یعنی : «هیچیک از شما متاع برادر (مسلمانش) را نه به شوخی و نه به جدی از او نگیرد، هرکس عصا و چوبدستی برادرش را برداشته به او بازگرداند».

علامه ابن عثیمین می گوید : «آنچه کسب آن حرام باشد (استفاده از درآمد حاصل از آن) برای کاسب حرام است؛ مانند ربا، اما اگر رباخوار فوت کند اموال او برای ورثه اش حلال است.

اما آنچه ذاتا حرام باشد، مانند خمر (یعنی اگر شخص فوت کند و ماترک او خمر باشد) این هم بر وارث و هم بر موروث حرام است، و همینطور مانند (اموال) غصب شده یا دزدیده شده ؛ اگر کسی پولی بدزدد و سپس بمیرد آن پول برای ورثه حلال نیست، و اگر صاحب آن مشخص شد باید به او پس داده شود، و نباید بجای او صدقه داده شود». "لقاءات الباب المفتوح" (10/27) .

مصدر : سایت (الإسلام سؤال وجواب).

والله اعلم

وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم

منبع:سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

کارگری برای شخصی کار می کند، صاحب کار به او مبلغی بعنوان حقوق پرداخت می کند که حتی به نصف دستمزد معمول و رایج هم نمی رسد، و وقتی از صاحب کارش درخواست افزایش دستمزد می کند او آنرا نمی پذیرد، و می گوید : یا با این دستمزد کار کن و یا مختاری که اینجا را ترک کنی! این درحالیست که صاحب کار فرد ثروتمندی است، این امر باعث شد که آن کارگر به مدت یکسال و نیم از اموال صاحب کارش سرقت کند، و تا این زمان هنوز صاحب کارش مطلع نشده است، آیا آن کارگر می تواند به این روش ادامه دهد یا بایستی آنرا آشکار کند و مالش را به وی بازگرداند؟

الحمدلله،

برای کار گر جایز نیست که از اموال صاحب کارش به بهانه کم بودن دستمزدش سرقت کند، زیرا او خودش این کار را با آن حقوق با رضا و اختیار خویش پذیرفته، و می تواند آنرا رها کند و بدنبال کار بهتری بگردد، و باب رزق و روزی وسیع است.

اما دزدی و خیانت منکر زشتی است و نوعی ظلم به مال باخته است، و خوردن حرام و باطل است، و از گناهان کبیره بشمار می رود، الله متعال می فرماید : «والسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقطَعُوْاْ أیدِیَهُمَا جَزَاءً بِمَا کَسَبَا نَکالاً مِنَ اللهِ واللهُ عَزیزٌ حَکِیم» (مائده : 38).

یعنی : «دست‌های مرد و زن دزد را قطع کنید (این) کیفر عملی است که انجام داده‌اند و مجازاتی است از جانب خدا، و خداوند (بر کار خود) چیره (و در قانونگذاری خویش) حکیم است».

و پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند : « لَعَنَ اللَّهُ السَّارِقَ یَسْرِقُ الْبَیْضَةَ فَتُقْطَعُ یَدُهُ وَیَسْرِقُ الْحَبْلَ فَتُقْطَعُ یَدُهُ» بخاری (6783) ومسلم (1687).

یعنی : «خداوند، دزد را لعنت کند که با دزدیدن تخم مرغ و ریسمانی، باعث می شود تا دست اش قطع گردد».

پس بر این کارگر واجب است توبه کند و آنچه برداشته به صاحب کارش بازگرداند، و یا از او طلب حلالیت کند، پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : «مَنْ کَانَتْ عِنْدَهُ مَظْلِمَةٌ لِأَخِیهِ فَلْیَتَحَلَّلْهُ مِنْهَا ، فَإِنَّهُ لَیْسَ ثَمَّ [یعنی : هناک یوم القیامة] دِینَارٌ وَلَا دِرْهَمٌ ، مِنْ قَبْلِ أَنْ یُؤْخَذَ لِأَخِیهِ مِنْ حَسَنَاتِهِ ، فَإِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ حَسَنَاتٌ أُخِذَ مِنْ سَیِّئَاتِ أَخِیهِ فَطُرِحَتْ عَلَیْهِ» بخاری (6534).

یعنی : «هرکس به برادرش ظلم کرده همین امروز از او طلب بخشش کند قبل از آنکه روزی فرا رسد که دینار و درهم در آن روز پذیرفته نمی‌شوند، اگر عمل صالح داشته باشد به اندازه ظلمی که کرده از آن برداشته می‌شود و اگر کار نیک و حسنه‌ای نداشته باشد از گناهان شخص مظلوم برداشته می‌شود و بر گناهان او اضافه می‌شود».

اگر اطلاع دادن به صاحب کار برایش سخت و گران آید یا بترسد دچار کدورت و اختلافی بشود، می تواند بدون اطلاع دادن وی اموالش را بنحوی بازگرداند، و همین کفایت می کند.

علامه ابن عثیمین رحمه الله می گوید : «.. اگر از شخصی یا جهتی سرقتی انجام دادی؛ بر شما واجب است با مالباخته تماس حاصل کنی و به وی بگوئی که فلان و فلان چیز شما نزد من است، سپس مابین خود مصالحه کنید. اما گاهی انجام این کار ممکن است بر انسان سخت آید و نمی توان نزد مالباخته رفت و گفت : من از شما فلان و فلان چیز یا مقدار مال را دزدیدم، در این حال می توان اموال سرقت شده را به روشی غیر مستقیم پس داد، مثلا آنرا به دوست یا رفیق خود و مالباخته تحویل داد و به وی گفت : این پولها متعلق به فلانی است و داستان را برایش تعریف کند، و بگوید : من اکنون به درگاه خداوند عزوجل توبه کردم و از شما خواهش می کنم آنرا به فلانی برسانی . هرگاه چنین کرد، (پس بداند) که الله متعال می فرماید : « وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً » (طلاق 2). یعنی : «و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‏کند». و می فرماید : « وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ یُسْراً » (طلاق 4). یعنی : « و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند کار را بر او آسان می‏سازد»» "فتاوی إسلامیَّة" (4/162).

والله اعلم

وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم

منبع:سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

از علماء هیئت دائمی افتاء سوال شد : آیا برای مسلمان جایز است که سینما بسازد و شخصا آنرا اداره کند؟

الحمدلله،

«برای مسلمان جایز نیست که سینما بسازد و یا شخصا کاروبار آنرا مدیرت کند و همچنین برای غیر او نیز جایز نیست آنرا اداره کند، زیرا سینما دربردارنده لهو حرام است، و چونکه معروف است که در دنیای امروز سینماها تصاویر هرزه و مناظر فتنه برانگیزی که غرایز جنسی را برمی انگیزانند عرضه می کنند، و به هرزگی و فساد اخلاقی دعوت می دهند، و بسیاری از زنان و مردان نامحرم در آنجا (با هم) جمع می شوند». وبالله التوفیق، وصلی الله علی نبینا محمد وآله وصحبه وسلم .

"فتاوی اللجنة الدائمة للبحوث العلمیة والإفتاء" (26/277) .

شیخ عبد العزیز بن عبد الله بن باز .. شیخ عبد الرزاق عفیفی .. شیخ عبد الله بن غدیان .. شیخ عبد الله بن قعود .

وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم

منبع:سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

از جناب علامه عبد العزیز ابن باز سوال شد : آیا جایز است از شخصی قرض بگیرم که تجارت او به حرام معروف است و ربا خوار است؟

الحمدلله،

«برای شما شایسته نیست ای برادر که از این شخص قرض بگیری یا با او معامله کنی، مادام که معاملات او حرام باشد و اهل ربا است نبایست با او معامله کنی یا از او قرض بگیری، بلکه باید از او برائت و دوری بجوئی .

اما اگر (آن شخص) هم معامله حرام دارد و هم غیر حرام، یعنی معاملات او مخلوطی از پاک و ناپاک است، ایرادی ندارد (از او قرض بگیری یا با او معامله کنی) با این وجود اگر اینکار را نکنی بهتر است، زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید : « دع ما یریبک إلی ما لا یریبک ». یعنی : «آنچه تو را به شک و تردید می اندازد رها کن و به آنچه تو را به شک نمی اندازد چنگ بزن» ترمذی (2518). و می فرماید : « من اتقی الشبهات فقد استبرأ لدینه وعرضه». یعنی : «هرکسی از امورات شبهه آمیز پرهیز کند، براستی که دین و شرف خود را حفاظت کرده است» متفق علیه . و می فرماید : « وَالإِثمُ ما حاکَ فی نفْسِک، وکَرِهْتَ أَنْ یَطَّلَعَ عَلَیْهِ النَّاسُ ». یعنی : «گناه و بدی آنست که در درون تو تردد پیدا کند (دلت بر درستی آن ثابت نباشد) و دوست نداشته باشی که مردم بر آن مطلع شوند» ترمذی (2389) و مسلم (2553).

پس انسان مؤمن از امورات مشتبه دوری می کند، پس هرگاه دانستی که کل معاملات او حرام است و تجارت حرام می کند، با مثل چنین افرادی نباید معامله کرد و نه قرضی از او گرفته شود». "مجموع فتاوی ابن باز" (19/286) .

والله اعلم

وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم

منبع:سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت